Afgelopen woensdag, 18 december, was het zover: na 4 klusdagen, een hoop geschilder, en toch wel zo’n 150 meter aan lampjes om op te hangen, mochten wij onze 7e verjaardag vieren met de vereniging.
De voorpret voor dit feestje begon al vroeg, en de diescie had alles goed voorbereid: er waren uitnodigingen in de vorm van kerstballen naar alle groeperingen gestuurd, en op zaterdag en zondag waren er veel stormen in de soos om onder het genot van een goede hoeveelheid stampmuziek (waarvoor bedankt Demsto) en pils (dankjewel SK-Eer) flink te gaan beunen.
Toen kwam daarna natuurlijk de maandagborrel, en omdat we op 17 december écht jarig waren, barstte om middernacht een luid gezang los op Rood van Marco Borsato. Na een verjaardagsmeter voor de rest van de vereniging was de sfeer helemaal compleet. Veel stormen hebben het nog laat gemaakt, en dat hebben ze geweten. Op dinsdag en woensdag moest er namelijk nog veel meer gebeuren, alles moest immers ook nog opgehangen en versierd worden.
Op woensdagavond mocht dan het feest écht losbarsten. Met suikerspinnen, een mega dartbord, ufo-adt machines, Thomas’ gehaktballetjes, een reactiespel, zeeslag, glühwein, en een fotolijst was er natuurlijk geen houden meer aan en duurde het niet lang voor de hele soos kon meegenieten van onze kerstmarkt.
Wij hopen dat jullie net zo genoten hebben als wij van deze prachtige avond!
Na maanden van moeilijke puzzels vol hints over data, paklijsten en locaties was het dan eindelijk zover. Op 22 november stond het najaarsweekendje van 2019 op het punt van beginnen!
Om 2 uur had de eerste groep Stormen en Reges zich verzameld om de eerste enveloppe met hints open te maken. Na het oplossen van een enigma puzzel kwamen we tot de ontdekking dat we met de trein naar Rotterdam toe moesten! Een aantal hints later werd dan ook de locatie bekend. We zouden een heel weekend met zijn vierentwintigen op een 22-persoons zeilschip verblijven. Dat betekende lekker knus op een hoopje, stapelbedjes waar je bijna claustrofobisch van zou worden, en een behoorlijke hoeveelheid reispilletjes eten om niet zeeziek te worden.
Na bij de aankomst gelijk getest te worden op onze zeemans-sjouwkwaliteiten (er moesten toch echt wel 12 kratjes bier naar die boot toe worden gebracht zónder winkelwagen), was het tijd voor het eerste avondmaal. Daarna stond er een pubquiz op het programma. Naast veel trivia hebben we hier vooral ook geleerd dat Klink zijn hoofd een buitengewoon matige beamer-standaard is.
Na deze pubquiz was het tijd voor een “rustige borrelavond”, want stappen in Rotterdam stond pas voor zaterdag op het programma. Maar hier had een deel van de Stormen lak aan, en die avond was het voor hen tijd om club Vibes onveilig te maken. De gezichtjes op zaterdagochtend (en Camiel die als zijn classic zelf op de kleinste bank in slaap was gevallen) doen vermoeden dat het een goede stapavond geworden was.
Daarom had de zaterdagochtend veel vegetarische eitjes (“ah shit dit is niet vegan, hebben we wel iets te eten voor Aya?!” (er was gelukkig precies 1 potje jam)) met niet-vegetarisch spek voor ons in de aanbieding. Na het ontbijt was het tijd voor een heuse puzzel-speurtocht die ons met de waterbus en een wandeling langs de SS Rotterdam en een legendarisch speeltuinbriefje (“je moet hier geen stenen tegen de ruiten gaan lopen gooien!”) naar een vershal bracht. Na een goede lunch was het toen tijd voor de meest legendary activiteit, alsmede een van de slechtste braktiviteiten ooit, namelijk een pinballmuseum!! Anderhalf uur lang was het rammen op knopjes, kijken naar flitslichtjes, en luisteren naar heel veel ge-pingpingping. Uiteindelijk was alle energie toch wel écht bijna op en was het tijd om terug te keren naar onze boot via een wandeling over de Erasmusbrug.
Na het avondeten stond deze keer wel een stapavond op het programma. Maar een stapavond kan natuurlijk niet beginnen voordat er voorgeborreld is. Daarom werden de spelletjes uit de kast getrokken en de kratten bier naar binnen getakeld (echt handig, van die raampjes waar precies een kratje doorheen past). Verder was natuurlijk ook nog niet alle sterk op, dus die voorraad werd ook nog even snel kleiner gemaakt. Dit was het moment dat Joost ontdekte dat je met een notenallergie géén Amaretto zou moeten drinken. Al snel ontstond er een boegborrel, en voor het meest legendary verhaal van deze borrel zul je bij Mart, Joost, Ramon of Anneke moeten wezen.
Inmiddels was iedereen ver genoeg heen om te gaan stappen. Het was tijd om met zijn allen De Regenboog in te gaan en een bekende barman te overtuigen dat carnavalshitjes in een gaybar in de Randstad écht wel een goed idee zijn. De 15 aanwezige rode rakkers vonden in ieder geval van wel. Na een uurtje of 2 was het tijd voor de volgende kroeg. We hadden ontdekt dat er een Après-ski bar was, dus daar moesten we natuurlijk allemaal heen. Long story short: hier draaiden ze wél veel carnavalshitjes én kregen we zelfs een gratis rondje bier. Oh, en er waren veel toeters. Stuiterende Stormen gegarandeerd dus.
De ochtend erop was het helaas alweer tijd om alles in te pakken en te poetsen en gedag te zeggen tegen onze zuipschuit. Door middel van een puzzel kwamen we erachter dat we naar station Rotterdam moesten (toen we al in de trein terug naar Eindhoven zaten), en vervolgens werd met een volgende puzzel ontdekt dat we naar Demos zouden gaan. Hier stond een speciaalbierproeverij op ons te wachten. Naast het leren kennen van veel speciaalbier zijn er toen ook veel kaartspellen gespeeld (lees: Amy lag de helft van de tijd met haar hoofd op een tafel omdat ze stond te schelden, Luuk was compleet in de war omdat hij de regels van pesten maar niet kon ontdekken en Twan en Gerrit speelden hun spelletje schreeuwend door de hele zaal zodat ze niet in elkaars kaarten konden kijken). De borrel ging voor sommigen nog tot laat door, en de maandag erna zijn er dan ook weinig stormen geweest die hun dag fit konden beginnen.
Afgelopen periode heeft het flink doen stormen in Eindhoven. Gelukkig maar, want het ideale klimaat om de nieuwe lichting te verwelkomen bij ons dispuut! Het kostte flink wat wat energie en tijd, maar jullie hebben echt bewezen dat jullie net zo goed kunnen STORMEN als wij.
We weten zeker dat jullie ons dispuut komen aanvullen met jullie unieke, energieke en creatieve mentaliteit. Ramon, Hélène en Aya jullie hebben het verdiend! WELCOME!!!
Ook dit jaar hebben we weer meegedaan met de stepestafette, die ditmaal van Breda naar Eindhoven ging. Dennis, Mart en Thomas besloten dat zij de maximale uitdaging aan gingen door de hele afstand te solisten. Ondersteund door Amy en Vincent hebben zij alledrie de finish weten te halen! Mart is hier als solist vijfde geworden van de 22 participerende teams. Gefeliciteerd!
Ook ons team heeft hard gestreden. Reijn, Evie, Luuk, Joris en Gerrit hebben samen met de boombox weer een lekker stukje afgelegd. Zij hebben de negende plek te pakken kunnen krijgen.
Ten slotte hadden we ons duo team, Joey en Joost, ook wel die Zwei J’s genoemd. Zij hebben in het Demos klassement de snelste tijd neergezet. Bovendien hebben zij, ondanks de derde plek in de lijst, de grote prijs in ontvangst mogen nemen voor het duo team uit België, die 58 seconden sneller waren, maar niet meer bij prijsuitreiking konden zijn. Volgend jaar zullen die Zwei J’s dus hun titel moeten verdedigen!
